Verklok í Vífilsstaðahlíð

Í dag voru tímamót í grisjuninni í Vífilsstaðhlíð því henni er nokkurnvegin lokið að sinni. Amk kem ég (Hlynur) ekki meira að henni þetta vorið. Það á eftir að keyra töluverðu efni út svo heildarmagn er óráðið enn. Þeir sem voru við grisjunina í greninu voru að mestu við Orri en Benni kom líka sterkur inn. Þeir sem hafa unnið við grisjun á furunni eru fleiri en Bjarki vann þó örullegast allra í henni. Aðrir eru Vídas, Pólski og dönsku nemarnir Sille og Dorthe.
Verkið hjá okkur hófst 24. febrúar og lauk hjá mér í dag, 29. apríl. Þetta spannar því yfir tvo mánuði en samanlagðir vinnudagar eru 38 og mjög óáræðanlega talning á tönkum hjá mér benda til að í þetta hafi farið rúmlega 100 tankar, það þýðir um 3 tankar að meðaltali á dag. Þegar ég skoða slit kemur í ljós að ég þarf nú virkilega að fá mér annan grisjunargallann, þessi er alveg orðinn lúinn. Báðar sagirnar mínar biluðu (Stihl 260) biluðu og önnur meira að segja bræddi úr sér. Ég fékk því lánssagir lánaðar hjá höfðginjunum í Heiðmörk. Eknir voru í það minnsta 450 kílómetrar í og af vinnusvæði eða skemmu. Heill hellingur af svitadropum drupu af skinni og held ég að viktin telji í dag 120 kg. 
Einn var sá drykkur sem þróaðist í þessari skemmtilegu raun en er það nýstárleg uppfærsla á Mysudjús, sem ekki bara við Orri fíluðum í tættulur heldur einnig dönsku nemarnir og fleiri.

Fyrsta mynd: Við Orri fögnum áfanganum
Mynd 2 og 3: af aflastæðum héðan og hvaðan (líklega mest af vinnusvæði Hlyns)
Síðasta mynd: Uppskrift af mysudjúsinum.